معنی حسن کجایی - جستجوی لغت در جدول جو

حسن کجایی

لغت نامه دهخدا

(حَ سَ کَ یِ)

دهی است از دهستان خرم آباد شهرستان شهسوار 6500گزی جنوب شهسوارکنار راه شوسۀ شهسوار به بلده. دشت، معتدل، مرطوب، مالاریایی. سکنۀ آن 190 تن. زبان گیلکی و فارسی. آب آن از رودخانه و چشمۀ کیله. محصول آنجا برنج، مرکبات. شغل اهالی زراعت. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3) (مازندران و استرآباد رابینو ترجمه فارسی ص 106)

لغت نامه دهخدا

حسن فسایی

(حَ سَ نِ فَ)

حاج حسن خان طبیب فسایی فارسی شیرازی فرزند میر مجدالدین محمد (1237- 1316 هجری قمری). وی خود را از فرزندان علیخان مدنی، شارح صحیفۀ سجادیه، میشمرده. او راست: فارسنامۀ ناصری که در 1313 هجری قمری چاپ شده است. (ذریعه) (تاریخ عصر حافظ ج 1 ص ’سح = 68’) (از سعدی تا جامی) (سبک شناسی ج 3 ص 366)

لغت نامه دهخدا

حسن حجازی

(حَ سَ نِ حِ)

ابن علی عوض بدری، مکنی به ابوالفضائل ازهری. در مصر به سال 1131 هجری قمری درگذشت. او راست: اجماع الاناس و دیوان و شش کتاب دیگر که در هدیهالعارفین (ج 1 ص 297) یاد شده است

لغت نامه دهخدا

حسن زجاجی

(زُ)

حسن بن محمد بن عباس، مکنی به ابوعلی. (منتهی الارب). حسن بن محمد بن عباس، از علی بن محمد بن مهرویۀ قزوینی روایت دارد و پیش از 400 هجری قمری درگذشته است. (از تاج العروس)
محمد بن سعید عمرۀ سرخسی. از اسحاق بن ابراهیم مروزی معدل روایت دارد و احمد بن علی بن محمد اصفهانی حافظ از او نقل حدیث کند. (از انساب سمعانی)

لغت نامه دهخدا

حسن کافی

(حَ سَ نِ)

ابن عبدالله آق حصاری قاضی حنفی زاهد بسنوی. درگذشتۀ 1025 هجری قمری او راست: ازهار الروضات و ده کتاب دیگر که در هدیهالعارفین ج 1 صص 291-292 و کشف الظنون یاد شده است

لغت نامه دهخدا

حسن کاشی

(حَ سَ نِ)

ملا حسن کاشی، آملی شاعر و معاصر علامۀ حلی. درگذشتۀ 726 هجری قمری او راست: ’هفت بند’ در مدایح اهل بیت و کتاب انشاء. و قبر وی در حجره ای معروف در آغاز بازار ’سوق العتیق’ در شهر کاظمین نزدیک قبر سید شریف مرتضی بوده و آن مقبره در سال 1353 هجری قمری در میان خیابان افتاد. (ذریعه ج 2 ص 391 و ج 9 ص 245) (روضات الجنات 171)

لغت نامه دهخدا

حسن کاتی

(حَ سَ نِ)

نحوی. ملقب به حسام الدین کاتی، که در 760 هجری قمری درگذشته. او راست: ’شرح مختصر ایساغوجی’ و شرح مفتاح العلوم. (هدیهالعارفین ج 1 ص 286) و رجوع به حسام الدین کاتی شود

لغت نامه دهخدا

حسن سرایی

نوعی برنج خزری

فرهنگ گویش مازندرانی

حسن چلایی

پرنده ی آبزی مهاجر، کشیم کوچک

فرهنگ گویش مازندرانی

معنی حسن کجایی - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما